โอวาทธรรมของพระอาจารย์ลี  ธมฺมธโร
วัดอโศการาม  อ.เมือง จ.สมุทรปราการ

-----------

พูดโดยรวมแล้วก็คือ กาย วาจา ใจ เรานี้แหล่ะ ทำให้มันเป็นบุญเป็นกุศลขึ้น
กายของเราก็ต้องหล่อหลอมให้เป็นเงางาม ขัดถูด้วยศีลให้สะอาดสดใส
วาจาของเราก็ทำให้เป็นวาจาที่ดี


สิ่งใดที่ควรพูดก็พูด สิ่งใดที่ไม่ควรพูดก็อย่าพูด
เรื่องราวบางอย่างเป็นเรื่องที่ผู้ฟังชอบแต่เป็นเรื่องไม่ควรพูด เราอย่าพูด
เรื่องบางอย่างผู้ฟังไม่ชอบ แต่ควรพูด เราก็ต้องพูด


คนเรามีทั้งส่วนดีและส่วนชั่ว
คนที่มีชั่วก็มีดีอยู่บ้าง มิได้ชั่วไปเสียหมด
ต้องมองดูเขาในแง่ดีบ้างเหมือนลูกไม้บนต้นย่อมมีผลไม่เสมอกัน
คนก็ไม่เสมอกันแต่ต้องทำใจของเราให้เสมอไว้

ใจเราบางครั้งก็ดี บางครั้งก็ไม่ดี
ฉะนั้น  จงทำใจของเราอย่าให้มีโกรธ โลภ หลง
อย่าโกรธ เกลียด พยาบาทปองร้ายเขา ปรารถนาดีให้แก่เขาบ้าง
แผ่เมตตาอารีให้เขาบ้าง


(เทศน์โปรดสานุศิษย์ ๒๔ คนที่มาจากจันทบุรี ค่ำวันที่ ๙ ส.ค. ๙๗)

_______________

จาก
หนังสือแนวทางปฏิบัติ วิปัสสนา-กัมมัฎฐาน
พระสุทธิธรรมรังสี คัมภีรเมธาจารย์(พระอาจารย์ลี ธมมธโร)
วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ. พิมพ์ครั้งที่ ๑,๒๕๕๒.หน้า ๒๔๒,๒๔๓.