ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: กันยายน 22, 2016, 11:11:28 pm »





ถ่ายภาพโดย.....時々๛༢༠༡༦ कभी कभी 一

นับถอยหลังเข้าสู่เทศกาลกิน เจ ประจำปี 2554 เมืองใดไร้ธรรมอำไพเมืองนั้นบรรลัยแน่นอน

ชีวิตดุจภาพลวงตา ดุจฟองน้ำ ดุจไฟฟ้า เวลาผ่านไปรวดเร็วดุจลูกไฟจากหินตะบันไฟ ตะวันตกเขาชั่วเพียงเวลาดีดนิ้วใบหน้าที่ยิ้มแย้มเมื่อหลายปีก่อน ฉับพลันเมฆดำทมึนปกคลุมว่ากลับบ้านเก่า พริบตาเวลาก็ผ่านพ้น เมื่อหลุดมือทำไมจะไม่ลาลับเมื่อไม่เอาจิตแท้บำเพ็ญให้ตื่นกลับก็จะหลงทาง ไม่รู้ทิศที่สุดชีวิตเหมือนผู้เดินทาง แค่พริบตาตะวันก็บ่ายคล้อยแล้วเป็นสิ่งที่ข้าเคยประสบผ่าน ยามเด็กเห็นเลือนลางอยู่ตรงหน้าวันวานเจ็บ

ปวดพ่อ - แม่คืนสู่ยมโลก ตนเองก็หมุนเวียนมาเป็นลูก - หลาน ข้าร้องไห้ถึงบิดา -มารดาก็จากไปแล้วลูก ๆ หลาน ๆ ข้าก็จำจากที่สุดชีวิตคนสุดยากจะคะเน มีเฒ่าไหนไม่ต้องร่ำลามีความมุ่งหวังเวลาก็ผ่านไปเปล่า ๆ เหมือนกับว่ามีนาก็ปล่อยให้รกร้าง มีเงินมากมายก็ไร้ประโยชน์กลายหลงไหลที่ไหนได้เสียโอกาสไปยากที่จะให้เวลา หวนกลับคืน ยามเจริญรุ่งเรืองใครทะนงเหมือนได้ใจจงจัดแจงอนาคตอย่าทอดทิ้งวโรวาท ไต้ฮงกงโจวซือ

พลันได้ยินเสียงมนต์กระทบโสต เช้าวันนี้เปิดโอษฐ์จิตนวกะขยันขันแข็งฝากคำให้จำจดเล่าธรรมบทไฉนไม่ ตั้งอาสน์ชุมนุมมหาบัณฑิตเปิดอบรมยอดเขาคมทางวก - วนเปลืองแรงตัดสู่ทางอริยะจงระวังหนักเข้าใจชัดกบิลเมืองใจอย่าท้อหยิบ ฉวยอมฤตทิพย์หนึ่งกา หยินหยางดุจเตาฟืนไม้ถ่านใครกันขับเคลื่อนคุมรอบกาลฝึกสำเร็จจักวาลฟ้าปาง ก่อนร้องตะโกนเชิญสุราบนเมฆขาว ภูยอดหนาวแมนสรวงเมาคลื่นธารเหล่าทพเซียนต่างแซ่ซ้องบรรพจารย์ ศิษย์ - อาจารย์ร่วมร้องบรรเลงเพลงราตรีหนึ่งเนิ่นนานสำหรับผู้นอนไปหลับ ระยะทางหนึ่งโยชน์ยาวไกลสำหรับผู้อ่อนล้าแล้วสังสารวัฏยาวไกลสำหรับผู้ไม่รู้แจ้งพระสัทธรรมชีวิตนี้สั้นนัก - ชีวิตนี้น้อยนัก..
ขอน้อมรำลึกถึงพระคุณ ไต้ฮงกงโจวซือ